ΟΡΧΕΟΠΗΞΙΑ

ΟΞΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ

                                                         OΞΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ

Τι είναι η οξεία προστατίτιδα ;


  Eίναι το σύνολο των συμπτωμάτων που εμφανίζονται λόγω της φλεγμονής ή και της λοίμωξης του προστατικού αδένα . 
  H προστατίτιδα (όλοι οι τύποι προστατίτιδας)  είναι η ποιο συχνή ουρολογική πάθηση σε ηλικίες κάτω των 50 ετών και η τρίτη συχνότερη μετά την υπερτροφία του προστάτη και τον καρκίνο του προστάτη σε ηλικίες άνω των 50 ετών .


Ποια τα συμπτώματα της νόσου ;


Η οξεία προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από τη ξαφνική εμφάνιση έντονων συμπτωμάτων τα οποία χαρακτηρίζονται από συχνουρία , δυσουρία , με συνοδό πυρετό και ρίγος .
  Η φλεγμονή του προστάτη οδηγεί σε οίδημα αυτού και μπορεί να πιέζει την ουρήθρα και να εμποδίζει την ροή των ούρων, με αποτέλεσμα την δυσκολία έναρξης της ούρησης και παράταση αυτής (εικόνα) . 
  Η γενική ούρων παρουσιάζει συνήθως πολλά πυοσφαίρια και μικροσκοπική αιματουρία , ενώ ο προστάτης αδένας κατά την κλινική εξέταση μπορεί να είναι διογκωμένος και επώδυνος κατά την δακτυλοσκόπηση .
  Σε ασθενείς οι οποίοι πάσχουν από υπερτροφία του προστάτη αδένα τα συμπτώματα κατά την διάρκεια της ούρησης μπορεί να είναι ποιο έντονα και να οδηγήσουν ακόμη και σε επίσχεση ούρων (αδυναμία ούσρησης ). 
  Αν η οξεία προστατίτιδα δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να δημιουργήσει απόστημα στον προστάτη (δηλαδή να συσσωρευτεί πύο σε αυτόν).
  

Τι προκαλεί την οξεία προστατίτιδα;

• Η αιτία είναι άγνωστη στις περισσότερες περιπτώσει
   Ο συχνότερος τρόπος μόλυνσης του προστάτη είναι κυρίως μέσω της ουρήθρας. Τα συνηθέστερα μικρόβια που βρίκουμε στην προστατίτιδα είναι το κολοβακτηρίδιο  και διάφορα είδη του Πρωτέα, ενώ λιγότερο συχνά είναι η ψευδομονάδα  και ο εντερόκοκκος(Enterococcus).                                                                                                           Επίσης, μπορεί να μεταδοθεί από την σεξουαλική επαφή . 
  Η χρήση ουροκαθετήρων αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης προστατίτιδας.
    Το υπόλειμμα ούρων λόγω υπερτροφίας του προστάτη ή στενώματος της ουρήθρας .
  
•  Η πιθανότητα εμφάνισης οξείας προστατίτιδας είναι υψηλότερη σε νέους άνδρες ηλικίας 20-40 ετών που έχουν πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους και δεν χρησιμοποιούν προφυλάξεις.
  
  
  Ποια είναι η θεραπεία της νόσου ;
  
  
  Η θεραπεία της οξείας προστατίτιδας πρέπει να είναι άμεση και συνίσταται στην χορήγηση αντιβιοτικών για τουλάχιστον 4 εβδομάδες και α-αποκλειστών οι οποίοι βοηθούν στην μείωση της έντονης συμτωματολογίας και ανακούφισης του ασθενούς . Ο πυρετός αντιμετωπίζεται με αντιπυρετικά , η χορήγηση πολλών υγρών επιβάλεται κυρίως τις πρώτες ημέρες της νόσου .
  
  
  Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για συμπτωματική ανακούφιση από τον πόνο και την κακουχία.
     Αν ο πυρετός και η έντονη συμπτωματολογία δεν υφεθούν σε δύο 24ωρα τότε ο ασθενής θα πρέπει να νοσηλευτεί για τον κίνδυνο βακτηριαιμίας και συστηματικών επιπλοκών .
  
  
  
  

ΒΡΕΙΤΕ ΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΣΤΟ ΧΑΡΤΗ

ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΟΥΡΩΝ

ΣΥΣΤΡΟΦΗ ΟΡΧΕΩΣ

 Συστροφή του όρχεως

Ως συστροφή του όρχεως ορίζεται ως η συστροφή του αδένα γύρω από τον άξονά του.  Αποτελεί την πιο συχνή οξεία ουρολογική πάθηση στα παιδιά και στους εφήβους και σπανιότερα εμφανίζεται και στους ενήλικες. 

Διακρίνεται στην έξω-ελυτροειδική και στην ενδο-ελυτροειδική. 

Στην πρώτη ο όρχις με την επιδιδυμίδα και τμήμα του σπερματικού τόνου συστρέφονται μαζί με τον ελυτροειδή χιτώνα που περιβάλλει τα όργανα αυτά. 

Στη δεύτερη ο όρχις και τα υπόλοιπα προαναφερθέντα όργανα συστρέφονται μέσα στον  ελυτροειδή χιτώνα, χωρίς να συστρέφεται ο ίδιος ο χιτώνας  . 

H έξω-ελυτροειδική συστροφή είναι πολύ πιο σπάνια από την ενδο-ελυτροειδική και απαντάται σχεδόν αποκλειστικά στα νεογέννητα. 

H ενδο-ελυτροειδική συστροφή, παρουσιάζεται συχνότερα στα άτομα της προ-εφηβικής και εφηβικής ηλικίας καθώς και στους ενήλικες.  Στον παθογενετικό μηχανισμό της συστροφή συμμετέχουν διάφοροι παράγοντες, οι σημαντικότεροι των οποίων είναι οι ακόλουθοι.

Οι λόγοι για τους οποίους εμφανίζεται η συστροφή είναι:

A)    H δυσμορφία του τύπου «πλήκτρου καμπάνας».  O ελυτροειδής χιτώνας καλύπτει πλήρως τον όρχη, την επιδιδυμίδα και το περιφερικό τμήμα του σπερματικού τόνου ενώ σε φυσιολογικές καταστάσεις καλύπτει μόνο το πρόσθιο και τα πλάγια τοιχώματα του όρχεως.  Έτσι, δεν υπάρχει στήριξη του όρχεως από τον ελυτροειδή και απουσιάζει  ο ορχεο-οσχεϊκός σύνδεσμος ο οποίος στηρίζει τον κάτω πόλο του όρχεως στο όσχεο  αφού μεταξύ αυτού και του οσχέου  παρεμβάλλεται τώρα ο ελυτροειδής χιτώνας.  Mε τον τρόπο αυτό ο όρχις και τα υπόλοιπα γεννητικά όργανα αιωρούνται στον χώρο που σχηματίζεται μεταξύ των δύο πετάλων του  ελυτροειδή χιτώνα σαν καμπάνα με αποτέλεσμα να μπορεί να συστραφεί γύρω από τον άξονα του εύκολα. 

Β) H επιμήκυνση του μεσόρχιου κατά την οποία ο όρχις απομακρύνεται από την επιδιδυμίδα  και έτσι μπορεί να συστραφεί ευκολότερα γύρω από τον άξονά του.

Γ) H σύσπαση του κρεμαστήρα μυ που εισέρχεται λοξά στον σπερματικό τόνο.  H σύσπαση αυτή, π.χ. μετά από απότομη ψύξη του περιβάλλοντος, προκαλεί τη στροφή του όρχεως προς τη μέση γραμμή του οσχέου.

Συμπτώματα

Η εμφάνιση έντονου από αιφνίδιου πόνου στο όσχεο που συχνά συνοδεύεται από τάση για έμετο ή έμετο και σπανιότερα με πυρετό. Στην συνέχεια με την πάροδο ωρών εμφανίζεται  διόγκωση και σκλήρυνση του όρχεως. Η κατάσταση αυτή απαιτεί άμεση εξέταση από ειδικό ουρολόγο.

H συστροφή του όρχεως πρέπει να αναταχθεί το ταχύτερο δυνατό γιατί στην αντίθετη περίπτωση ο αδένας νεκρώνεται από την παρατεταμένη ισχαιμία.

Έχει αναφερθεί ότι οι όρχεις που ανατάσσονται μέσα στις 5 πρώτες ώρες από την έναρξη των συμπτωμάτων της συστροφής έχουν 83% πιθανότητα σωτηρίας.  Tο ποσοστό αυτό ελαττώνεται στο 70% αν οι όρχεις αναταχθούν στις 10 πρώτες ώρες, και μειώνεται στο 20% (και λιγότερο) όταν ο χρόνος υπερβαίνει τις 10-12 ώρες.  O βαθμός επίσης της ισχαιμικής βλάβης είναι ανάλογος του βαθμού της συστροφής.  H συστροφή των 90ο προκαλεί λιγότερες βλάβες απ' ότι η συστροφή των 180ο ή των 360ο.

H ανάταξη της συστροφής στα αρχικά στάδια μπορεί να γίνει με αναίμακτους χειρισμούς οι οποίοι αποβλέπουν στην επαναφορά του όρχεως στη φυσιολογική του .

Διάγνωση

Η διάγνωση επιβεβαιώνεται από το υπερηχογράφημα του οσχέου . Η άρση του έντονου πόνου μετά από χειρισμούς ανάταξης είναι ένδειξη επαναφοράς του όρχεως στην αρχική του θέση η οποία θα πρέπει να επιβεβαιωθεί με το υπερηχογράφημα το οποίο θα μπορεί να μας δείξει την επανααιμάτωση του όρχεως .

Καταστάσεις που μπορούν να υποδυθούν την συστροφή του όρχεως είναι :

H συστροφή των αποφύσεων του όρχεως .

Η συστροφή της απόφυσης του σπερματικού τόνου (ή παραεπιδιδυμίδα)

(η συστροφή της απόφυση της επιδιδυμίδας η συστροφή των αποφύσεων συμβαίνει συχνότερα σε παιδιά ηλικίας < των 11 ετών ).

Η ορχίτιδα

Το ιδιοπαθές οίδημα του οσχέου

Αιμορραγίες και έμφρακτα του όρχεως διαφορετικής αιτιολογίας .

Πέραν των καταστάσεων που μπορούν να υποδυθούν την συστροφή υπάρχουν καταστάσεις κατά τις οποίες ενώ υπάρχει η συστροφή διάφορες άλλες παθήσεις του όρχεως μπορούν να αποκρύψουν την ίδια την συστροφή, τέτοιες καταστάσεις είναι :

Στη συστροφή κατά την εξέλιξη μιας λοιμώδους νόσου (παρωτίτιδας, οστρακιάς, ίωσης) οπότε υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρηθεί η πάθηση σαν οξεία ορχίτιδα.

Στη συστροφή με ταυτόχρονη αύξηση της θερμοκρασίας, οπότε δημιουργείται η εικόνα της οξείας επιδιδυμίτιδα.

Κοιλιακός πόνος που μπορεί να οδηγήσει σε πιθανή λάθος διάγνωση οξείας κοιλίας

Στη συστροφή μετά από τραυματισμού του οσχέου η οποία μπορεί να θεωρηθεί μετατραυματικός πόνος .

Στη συστροφή που υποδύεται την εικόνα της συστροφής της απόφυσης του όρχεως, στην οποία ο πόνος είναι μικρότερης έντασης, διαρκεί λίγο και ο όρχης κλινικά και υπερηχογραφικά είναι φυσιολογικός.

Σε κάθε αμφιβολία των παραπάνω και λόγω της μεγάλης σημασίας του χρόνου για την επιβίωση του όρχεως  θα πρέπει να διενεργείται έγκαιρα χειρουργική διερεύνηση του οσχέου .

ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ