ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ

Η φωτογραφία μου
ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ, ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ, Greece
ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΟ - ΑΝΔΡΟΛΟΓΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΘΝ. ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ 16 Α ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ // Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ - ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Παρασκευή 9 Ιουνίου 2017

ΛΙΘΟΣ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΕΩΣ 7 ΕΚΑΤΟΣΤΑ

ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ  ΝΟΚ 
                                              ΚΥΣΤΕΟΣΚΟΠΗΣΗ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΣΘΕΝΗ


ΛΙΘΟΣ 7 Χ 5 εκ. ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΕΩΣ ,ΠΡΟΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΚΥΣΤΕΟΣΚΟΠΗΣΗ .

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

ΚΥΣΤΕΟΣΚΟΠΗΣΗ

Κυστεοσκόπηση / Εύκαμπτη κυστεοσκόπηση

Η κυστεοσκόπηση είναι μια διαγνωστική ενδοσκοπική εξέταση για τις παθήσεις της ουροδόχου κύστης. Συνίσταται στην είσοδο στην ουροδόχο κύστη μέσω της ουρήθρας του κυστεοσκοπίου το οποίο με τη βοήθεια κάμερας επιτρέπει την επισκόπηση της κύστης και τη διάγνωση των διαφόρων παθήσεων (θηλώματα, λιθιάσεις, συγγενείς ανωμαλίες).
Βοηθάει επίσης στη διεκπεραίωση μικρών χειρουργικών πράξεων όπως η αφαίρεση ουρητηρικών καθετήρων pigtail.
Στο ιατρείο πραγματοποιείται ανώδυνα και χωρίς αιμορραγίες ο ενδοσκοπικός έλεγχος της ουρήθρας, του προστάτη και της ουροδόχου κύστης  μόνο με εύκαμπτo κυστεοσκόπιo τελευταίας γενιάς που επιτρέπει την ολοκλήρωση της εξέτασης με τοπική αναισθησία και χωρίς καθόλου πόνο. Επίσης οι απεικονιστικές δυνατότητες και η ευχέρεια χειρισμών αποτρέπουν την περίπτωση λάθους.
Με την εύκαμπτη κυστεοσκόπηση ο ασθενής αποφεύγει τις δυσάρεστες ενοχλήσεις της συμβατικής κυστεοσκόπησης με άκαμπτα μεταλλικά κυστεοσκόπια και επιστρέφει την ίδια μέρα στις δραστηριότητές του.


Τα πλεονεκτήματα του εύκαμπτου κυστεοσκόπιου είναι:

α. καλύτερη ανεκτικότητα από τον ασθενή
β. δυνατότητα εκτέλεσης κυστεοσκόπησης με τον ασθενή σε ύπτια θέση
γ. εύκολη είσοδος ακόμα και σε κύστη με ανύψωση του αυχένα
δ. δυνατότητα επισκόπησης οποιουδήποτε τμήματος της κύστης
Τα παιδιατρικά κυστεοσκόπια έχουν μέγεθος από 8 έως 12 Fr ενώ των ενηλίκων από 16 έως 20 Fr.

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

                           ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑ  ΙΑΤΡΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ 

                               Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ (ΝΕΟΣ ΔΡΟΜΟΣ  ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ )
     τηλ. : 2666023777



Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

ΕΠΙΣΧΕΣΗ ΟΥΡΩΝ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΣΧΕΣΗ ΟΥΡΩΝ Η επίσχεση ούρων είναι η αδυναμία καίνωσης της κύστης κύστης με αποτέλεσμα την συσσώρευση των ούρων σε αυτή , την υπερδιάταση αυτής η οποία προκαλεί έντονο πόνο στο κατώτερο μέρος της κοιλιάς και μεγάλη ανησυχία στον ασθενή και τους οικίους του . Η επίσχεση ούρων είναι πολύ συχνή στους άνδρες όχι όμως και στις γυναίκες . Επ'ισης σε μικρό ποσοστό μπορεί να εμφανισθεί στις εγκύους εως και την 16 εβδομάδα . Η διάγνωση τίθεται στο ουρολογικό ιατρείο με το υπερηχογράφημα της κύστης το οποίο αναδεικνύει το σημαντικό όγκο των ούρων εντός της κύστεως . Η αντιμετώπιση βασίζεται στην τοποθέτηση καθετήρα διουρηθρικού ή ακόμη και υπερηβικού αν δεν είναι δνατή η τοποθέτηση διουρηθρικού καθετήρα .

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

ΟΠΙΣΘΟΠΕΡΙΤΟΝΑΙΚΗ ΙΝΩΣΗ


                                                
Η ΟΠΧ είναι  φλεγμονώδης ινωτική νόσος του οπισθοπεριτοναικού χώρου . Η νόσος εμφανίζεται κυρίως σε ηλικίες 40-65 ετών αν και έχουν περιγραφεί 30 ως σήμερα περιπτώσεις της νόσου σε ηλικίες κάτω των 18 ετών. Η συχνότητα εμφάνισης στους ενήλικες είναι 1:200,000 – 1:500,00 ανά έτος κα η αναλογία ανδρών γυναικών 2-3:1. Η ινωτική μάζα εμφανίζεται στον οπισθοπεριτοναικό χώρο συνήθως μεταξύ του 4ου και 5ου  θωρακικού σπονδύλου γύρω από την κοιλιακή αορτή και ενθυλακώνει τους ουρητήρες και την κάτω κοίλη φλέβα .
Η νόσος λόγω της εξωτερικής πίεσης στους ουρητήρες και της μείωσης της περισταλτικότητας τους οδηγεί σε κατάργηση της παροχέτευσης των ούρων από τους νεφρούς με αποτέλεσμα την διάταση του ανώτερου τμήματος του ουρητήρα και των νεφρών και εν συνεχεία ακόμη και στην οξεία ή/και χρόνια νεφρική ανεπάρκεια αν η νόσος δεν αναγνωρισθεί και αντιμετωπισθεί άμεσα .
   Επίσης η πίεση που μπορεί να ασκηθεί στην κάτω κοίλη φλέβα μπορεί να οδηγήσει σε θρομβώσεις των κάτω άκρων και οιδήματα .
        ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ
Το 70% της νόσου είναι ιδιοπαθής (δεν υπάρχει αίτιο) το υπόλοιπο 30% μπορεί να οφείλεται σε χειρουργεία της κοιλιάς , οπισθοπεριτοναικά αιματώματα σε διάφορα φάρμακα , σε όγκους κυρίως του οπισθοπεριτοναικού χώρου , στην λήψη διαφόρων φαρμάκων. 
     ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Λόγω του ότι η νόσος εγκαθίσταται αργά η συμπτωματολογία στα αρχικά στάδια της νόσου είναι ήπια με ακαθόριστα συμτώματα όπως κοιλιακός ακαθόριστος πόνος , κούραση , ήπιος πόνος στην νεφρική περιοχή . ό σο η νόσος εξελίσεται τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα κυρίως από το ουροποιητικό σύστημα . Η μη έγκαιρη διάγνωση της νόσου μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε νεφρική ανεπάρκεια .

           ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η διάγνωση τίθεται με τις εργαστηριακές εξετάσεις οι οποίες αναδεικνύουν συνήθως αύξηση των δεικτών φλεγμονής , αύξηση των αντιπυρηνικών αντισωμάτων σε ποσοστό 60 % , συνήθως αύξηση της κρεατινίνης και ορθόχρωμη αναιμία και επιβεβαιώνεται με την αξονική τομογραφία  καθώς και την μαγνητική τομογραφία η οποία αναδεικνύει και το μέγεθος της νόσου.   
  Τεκμηριωμένη διάγνωση σε περιπτώσεις αμφιβολίας ή μη ανταπόκρισης της νόσου στην θεραπεία είναι η βιοψία της ινώδους μάζας .
       ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η θεραπεία βασίζεται στην διαφύλαξη πρωτίστως της νεφρικής λειτουργίας με την τοποθέτηση ουρητηρικών καθετήρων και αν αυτό δεν είναι εφικτό την διαδερμική νεφροστομία για την εξασφάλιση της παροχέτευσης των ούρων από τους νεφρούς και την αποφυγή της μόνιμης βλάβης αυτών.   
  Η φαρμακευτική θεραπεία βασίζεται στα κορτικοστεροειδή και στα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα .
  Τέλος η χειρουργική ουρητηρόλυση δηλαδή η απεγκλώβιση και μετατώπιση των ουρητήρων από την ινωτική μάζα είναι σε μη ανταπόκριση στην φαρμακευτική θεραπεία ή σε προχωρημένη νόσο.
 Η νόσος στα αρχικά στάδια μπορεί να αντιμετωπισθεί φαρμακευτικά και να σταθεροποιηθεί σε ποσοστό 80%.
  Υποτροπές της νόσου μετά από θεραπεία έχουν αναφερθεί ακόμη και 15 χρόνια μετά , ως εκ τούτου η στενή παρακολούθηση της νόσου από την έναρξη της θεραπείας και μετά το τέλος αυτής είναι πολύ σημαντική για την διασφάλιση των επιπλοκών της.                     

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

UROHEALTH: ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΑ VIDEO - ΕΙΚΟΝΕΣ - Τα παρακάτω VIDEO - ΕΙΚΟΝΕΣ είναι από το αρχείο του ιατρείου. .

Κακώσεις στην ουροδόχο κύστη μετά από διαστολές της ουρήθρας και χρόνιους καθετηριασμούς.
UROHEALTH: ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΑ VIDEO

Ευμεγέθης όγκος ουροδόχου κύστεως σε νεαρό άνδρα  (Ασυμπτωματικός ασθενής  , τυχαίο εύρημα  - Η παθολογοανατομική έκθεση ανέδειξε  pT1G3)
Κυστεοσκόπηση στα πλαίσια χειρουργικής επανεκτίμησης τρεις μήνες μετά την αφαίρεση ευμεγέθους  θηλώματος της ουροδόχου κύστεως .


Πήγμα αίματος εντός της κύστεως μετά απο αιματουρία

 Θηλωματώδης όγκος ουροδόχου κύστεως


    Λίθος στο αριστερό ουρητηρικό στόμιο
       Δύο όγκοι περίπου ίδιων διαστάσεων πλησίον ο ένας στον άλλο στο δεξιό πλάγιο της ουροδόχου κύστεως


Σκαφοειδής διεύρυνση της ουρήθρας ( μη τραυματική ) αγνώστου αιτιολογίας
Έγινε αφαίρεση της μεμβράνης (με σημαντική μείωση της συμπτωματολογίας  του ασθενούς ο οποίος ανέφερε χρόνια λοίμωξη και σταγονοειδής απώλεια ούρων μετά το πέρας της ούρησης).




           Πολλαπλή λιθίαση ουροδόχου κύστεως (εικόνες από κυστεοσκόπηση) . Η ύπαρξη λίθων στην ουροδόχο κύστη καταρχήν είναι δυνατόν να δημιουργήσει συχνοουρία, αιματουρία (ούρα με αίμα) και πόνο στην ηβική περιοχή. Σε περίπτωση που λίθος ενσφηνωθεί στην ουρήθρα έχουμε δυσχέρεια στην ούρηση ή αδυναμία ούρησης. Σε σπάνιες περιπτώσεις φλεγμονή της περιοχής από τραυματισμό υπάρχει πυρετός και έντονη ανάγκη για ούρηση.
Ευμεγέθης όγκος κύστεως προεγχειρητικά 




Δύο μικροί συμπαγείς όγκοι προ του αριστερού κυστεοουρητηρικού στομίου οι οποίοι πιθανώς να ασκούν εξωαυλική πίεση στο ενδοτοιχωματικό τμήμα του ουρητήρα προκαλώντας διάταση-παρεκτόπιση του τελικού τμήματος αυτού ως επί ουρητηροκήλης .


VIDEO - ULTRASOUND


Aσθενής με παλινδόμηση ούρων - μετά απο χρόνιο υπόλειμμα ούρων λόγω υπερπλασίας προστάτη .
Η εξέταση έγινε ένα χρόνο μετά την προστατεκτομή λόγω επανειλημμένων λοιμώξεων του ουροποιητικού .
Παρατηρείται η παλινδρόμηση των ούρων στους ουρητήρες κατά την φυσιολογική πλήρωση της κύστεως.







Kαθετήρας σε ηλικιωμένη γυναίκα (με μόνιμο καθετηριασμό) ο οποίος δεν μπορούσε να αφαιρεθεί .
Η αιτία τελικά ήταν ότι ο καθετήρας κατά κατά την εισαγωγή του έκανε στροφή δημιουργώντας θηλιά η οποία κατά την έλξη του καθετήρα έγινε κόμπος ,με αποτέλεσμα να μην επιτρέπει την αφαίρεση του.
(εικ. καθετήρα μετά την αφαίρεση του). 




Υποτροπή θηλώματος ουροδόχου κύστης μετά απο διουρηθρική εκτομή και ενδοκυστική θεραπεία


   
Eυμεγέθης μέσος λοβός ο οποίος έδινε την εντύπωση θηλωματώδουςς όγκου του οπίσθιου τοιχώματος της ουροδόχου κύστης (σε τυχαίο απεικονιστικό έλεγχο).



  ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΣΥΣΤΡΟΦΗΣ ΟΡΧΕΩΣ ΠΡΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΣΥΣΤΡΟΦΗΣ .
Στις εικόνες 5 και 6 διακρίνεται η διογκωμένη επιδιδυμίδα και ο όρχις χωρίς αιμάτωση. Στην εικόνα 1 διακρίνεται η επιδιδυμίδα αμέσως μετά την ανάταξη και στις εικόνες
2-3-4 και 5 η επιδιδυμίδα και ο όρχης με αυξημένη αιμάτωση 5 λεπτά μετά την ανάταξη . 

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

PSA O ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ



Τι είναι το 
PSA

Το ειδικό προστατικό αντιγόνο ( Prostate Specific Antigen-PSA) είναι μια πρωτεϊνη με που παράγεται από τα φυσιολογικά, τα καλοήθη και τα καρκινικά προστατικά επιθηλιακά κύτταρα. Βρίσκεται στο προστατικό υγρό, στον αίμα και στα ούρα. Η κύρια λειτουργία του είναι η υγροποίηση του σπέρματος κατά την εκσπερμάτιση .
  Το PSA παράγεται από τα κύτταρα του προστάτη και εκκρίνεται φυσιολογικά διά των προστατικών πόρων στο σπερματικό υγρό όπου βρίσκεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις. Ελάχιστη ποσότητα του PSA εισβάλλει και στην κυκλοφορία του αίματος, σε παθολογικές συνθήκες τα επίπεδα του PSA αυξάνουν με αποτέλεσμα μεγαλύτερες ποσότητες να εισβάλουν στο αίμα και έτσι να ανιχνεύεται η αύξηση αυτή στο αίμα .
Το PSA στο αίμα είναι ελεύθερο ή συνδεδεμένο με άλλες πρωτεϊνες . Ετσι με την αιξέταση αίματος μπορούμε να υπολογίσουμε και την τιμή του ελεύθερου  PSA (FREE PSA) στο αίμα και την τιμή του ολικού  PSA  .
 Οι δύο αυτές μορφές του PSA δηλαδή το ελεύθερο και το ολικό PSA είναι και αυτές που χρησιμοποιούνται   συχνότερα σήμερα για την εκτίμηση των πιθανών παθήσεων του προστάτη , εκτιμώντας τις τιμές αυτές ανεξάρτητα και σε συνδυασμό .
   Το PSA χρησιμοποιείται κυρίως για την πιθανή ανίχνευση του καρκίνου του προστάτη σε πρώιμα στάδια ,έτσι ώστε, να πετύχουμε την καλύτερη θεραπεία για τον ασθενή .
  Το PSA όμως δεν αυξάνει μόνο στον καρκίνο του προστάτη αλλά και σε άλλες παθολογικές και μη καταστάσεις . Επίσης χρησιμοποιείται από τους ουρολόγους για την παρακολούθηση της θεραπείας του καρκίνου του προστάτη . 
  Η τιμή του PSA μπορεί να αυξηθεί εκτός από τον καρκίνο και στην υπερτροφία του προστάτη, τιμή η οποία είναι συχνά εξαρτώμενη και με την ηλικία του αθενούς. Έτσι έχουν μελετηθεί και αναφερθεί διάφορες τιμές αναφοράς των τιμών του PSA σε σχέση με την ηλικία, ώστε να μπορεί να γίνει μία καλύτερη αξιολόγηση των πιθανοτήτων εμφάνισης καρκίνου του προστάτη απο την μία και για την αποφυγή άσκοπων βιοψιών του προστάτη στα πλαίσια διερεύνησης πιθανού καρκινώματος σε αυτόν απο την άλλη.

          Ηλικία (χρόνια)
40-49
50-59
60-69
70-79
PSA τιμές αναφοράς (ng/ml)
0.0-2,5
0.0-3,5
0.0-4,5
0.0-6,5






Το ποσοστό του ελεύθερου PSA στον ορό βρέθηκε να αυξάνει σημαντικά σε ασθενείς με καλοήθη υπερπλασία ενώ μειώνεται σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη .Το ποσοστό της συγκέντρωσης του ελεύθερου PSA προς την συγκέντρωση του ολικού, είναι ένας δείκτης, ο οποίος χρησιμοποιείται για να βοηθήσει στην διαφοροδιάγνωση  μεταξύ καρκίνου του προστάτη και άλλων παθήσεων του προστάτη όπως η υπερτροφία , η προστατίτιδα , ο ερεθισμός του προστάτη από καθετηριασμό της κύστεως , δακτυλική εξέταση , κολονοσκόπηση οι οποίες πιθανών έχουν προηγηθεί της εξέτασης αίματος , ιδιαίτερα στους άνδρες εκείνους που έχουν ενδιάμεσα επίπεδα ολικού PSA στο αίμα.
  Σύμφωνα με τα παραπάνω διαπιστώνεται ότι το PSA δεν είναι ένας απόλυτος καρκινικός δείκτης και η αξιολόγηση του ως τέτοιου είναι συνδυασμός των διάφορων μορφών του , του ιστορικού και της κλινικής εξέτσης του ασθενούς .
 Το PSA δεν μπορεί να αποτελέσει τη μοναδική εξέταση για την εκτίμηση της παθολογίας του προστάτη , πρέπει πάντα να γίνεται δακτυλική εξέταση  και διορθικό υπερηχογράφημα του προστάτη για να εκτιμηθεί η πιθανότητα ύπαρξης καρκινώματος ή όχι  .
  Έτσι ο λόγος του ελεύθερου προς το  ολικό PSA σήμερα είναι ένας δείκτης αν και όχι απόλυτος ,ο οποίος σε συνδυασμό με την τιμή του ολικού PSA μπορεί να μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για την πιθανότητα καρκινώματος ή μη στον προστάτη και την αποφυγή άσκοπων βιοψιών .  
  Επίσης έχει σημαντικό ρόλο στην  πρώϊμη διάγνωση περιπτώσεων καρκίνου ως και μια  δεκαετία πριν από την κλινική διάγνωση. Για παράδειγμα 8-10 χρόνια πριν την διάγνωση, τα επίπεδα του PSA δεν διαφέρουν μεταξύ καλοήθειας και καρκίνου, ο λόγος όμως  fPSA / fPSA μειώνεται σημαντικά στις περιπτώσεις κακοήθειας.

  Σύμφωνα με τα παραπάνω έχουν καθοριστεί διάφορες τιμές του ολικού και του της % λόγου του ελεύθερου προς το ολικό PSA που μας δίνουν την δυνατότητα να αξιολογήσουμε καλύτερα ασθενείς οι οποίοι έχουν αυξημένο κυρίως ολικό PSA .
  • Σε τιμές PSA 4-10 ng/ml το όριο του λόγου fPSA/ fPSA πρέπει να είναι υψηλό γύρω στο 0,24 για να αποφευχθούν αρνητικές
  • Σε τιμές fPSA 3-4 ng/ml το όριο του λόγου fPSA/ fPSA πρέπει να μεγαλύτερο του 0,19 .

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΡΟΛΟΓΙΑ ?



Η Ουρολογία είναι η χειρουργική ειδικότητα η οποία ασχολείται με την διάγνωση και θεραπεία των παθήσεων του γυναικείου και ανδρικού ουροποιητικού συστήματος  .







ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ?


Οι ουρολογικές παθήσεις στην γυναίκα είναι:
Οι ουρολοιμώξεις (κυστίτιδα - πυελονεφρίτιδα)
Η ακράτεια των ούρων
Η λιθίαση του ουροποιητικού
Οι όγκοι της κύστεως , του νεφρού , των ουρητήρων και του οπισθοπεριτοναίου
Τα τραύματα του ουροποιητικού συστήματος
Οι συγγενείς και επίκτητες παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος
Τα στενώματα της ουρήθρας
Εκτρόπιο της ουρήθρας


ΠΟΙΑ ΤΑ ΣΥΝΗΘΕΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ?


Τα δυσουρικά ενοχλήματα (κάψιμο , πόνος , τσούξιμο , αίσθημα βάρους) κατά την ούρηση συνήθως.
Δύσοσμο έκκριμα απο την ουρήθρα στο τέλος της ούρησης
Η μακροσκοπική αιματουρία (αίμα κατά την  ούρηση)
Ο έντονος συνήθως μειούμενος και στην συνέχεια αυξανόμενος πόνος στην περιοχή της μέσης κάτω απο τις πλευρές (πλευροσπονδυλική) ο οποίος συνήθως ακολουθεί πορεία προς τα εμπρός ως και τα έξω γεννητικά όργανα (κολικός ).
Η ακούσια απώλεια ούρων
Η συχνουρία
Η ολιγοουρία




ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ?


Οι λοιμώξεις του ουροποιογεννητικού συστήματος
Η υπερπλασία του προστάτη

Η ακράτεια των ούρων
Η λιθίαση του ουροποιητικού
Οι όγκοι της κύστεως , του νεφρού ,των όρχεων , του προστάτη , του πέους, των ουρητήρων και του οπισθοπεριτοναίου
Τα τραύματα του ουροποιητικού συστήματος
Οι συγγενείς και επίκτητες παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος
Τα στενώματα της ουρήθρας
Οι κυστικές παθήσεις των νεφρών
Η ανικανότητα


ΠΟΙΑ ΤΑ ΣΥΝΗΘΕΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΟΥΡΟΠΟΙΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ?



Τα δυσουρικά ενοχλήματα (κάψιμο , πόνος , τσούξιμο , αίσθημα βάρους) κατά την ούρηση συνήθως.
Δύσοσμο έκκριμα απο την ουρήθρα στο τέλος της ούρησης
Η μακροσκοπική αιματουρία (αίμα κατά την  ούρηση)
Ο έντονος συνήθως μειούμενος και στην συνέχεια αυξανόμενος πόνος στην περιοχή της μέσης κάτω απο τις πλευρές (πλευροσπονδυλική) ο οποίος συνήθως ακολουθεί πορεία προς τα εμπρός ως και τα έξω γεννητικά όργανα (κολικός ).
Η ακούσια απώλεια ούρων
Η συχνουρία
Η ολιγοουρία
Η αδυναμία ούρησης (επίσχεση ούρων)
Το άλγος των όρχεων






























































ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΥΡΟΠΟΙΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΥ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ?


Οι ουρολοιμώξεις
Η νυχτερινή ενούρηση
Η συγγενείς παθήσεις του ουροποιητικού 
Η φίμωση
Οι βαλανοποσθηκές συμφύσεις
Η υδροκήλη
Η παλινδόμηση των ούρων
Η λιθίαση του ουροποιητικού
Η κρυψορχία
Η συστροφή του όρχεος 
Η επιδιδυμίτιδα
Οι όγκοι του νεφρού
Η βαλανοποσθίτιδα


ΠΟΙΑ ΤΑ ΣΥΝΗΘΕΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ?

Τσούξιμο στην ούρηση ή κλάμα κατά την ούρηση με ή χωρίς συνοδό πυρετό
Αδυναμία έλξης της ακροποσθίας ή πόνος κυρίως το πρωί
Μη ψηλάφηση του ενός ή των δύο απανιότερα όρχεων
Διογκωμένο όσχεο
Μη φυσιολογικό στόμιο της ουρληθρας
Άλγος στην κοιλιά


ΠΟΙΕΣ ΟΙ  ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ  ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ


Οι ουρολοιμώξεις του ουροποιογεννητικού
Η λιθίαση του ουροποιητικού 
Οι όγκοι των όρχεων
Η λιθίαση του ουροποιητικού
Η ρήξη του χαλινού
Η βαλανοποσθίτιδα
Η φίμωση
Τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα
Η κιρσοκήλη
Η υπογονιμότητα
Ο υποσπαδίας

ΠΟΙΑ ΤΑ ΣΥΜΤΩΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ


Δύσοσμο έκκριμα απο την ουρήθρα στο τέλος της ούρησης
Τσούξιμο κατά την ούρηση
Ψηλάφηση ανώδυνης μάζας στο όσχεο
Αίσθημα βάρους στους όρχεις
Αίμα στο σπέρμα
Αίμα μετάτην σεξουαλική επαφή
Ευαισθησία στην βάλανο
Άλγος κατά την συνουσία
Μακροσκοπική αιματουρία
Ο έντονος συνήθως μειούμενος και στην συνέχεια αυξανόμενος πόνος στην περιοχή της μέσης κάτω απο τις πλευρές (πλευροσπονδυλική) ο οποίος συνήθως ακολουθεί πορεία προς τα εμπρός ως και τα έξω γεννητικά όργανα (κολικός ).









Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

ΒΙΟΨΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΗ , ΕΥΡΕΣΗ HGPIN Ή ASAP





Η βιοψία του προστάτη είναι μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδος λήψης προστατικού ιστού για παθολογοανατομική εξέταση.


   Η βιοψία γίνεται συνήθως σε αυξημένο PSA ή σε "ύποπτη" δακτυλική εξέταση .

Η βιοψία σήμερα γίνεται με την βοήθεια του των υπερήχων (κατευθυνόμενη βιοψία προστάτη) .

   Προ της βιοψίας μπορεί να χορηγηθεί τοπική αναισθησία αλλά συνήθως αυτό δεν είναι αναγκαίο .

Tα αποτελέσματα της βιοψίας καθοδηγούν και την περεταίρω αντιμετώπιση του ασθενούς.

 Αυτά μπορεί να είναι :

1. Καλοήθης υπερπλασία του προστάτη

2. Ύπαρξη χρόνιας φλεγμονής του προστάτη.

3.Ύπαρξη PIN (ενδοπροστατική ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία) - δεν είναι καρκίνωμα του προστάτη.

4.Ύπαρξη ΑSAP (άτυπης υπερπλασία μικρών αδενίων).

PIN



Υπάρχουν δύο τύποι του PIN. Το χαμηλού βαθμού (Low grade PIN) και του υψηλού βαθμού (High grade PIN). Το πρώτο δεν έχει καμία κλινική ή προγνωστική σημασία ενώ HGPIN είναι αυτό που χρειάζεται παρακολούθηση.

Το  ΗGPIN εμφανίζεται σε ποσοστό 60-80% σε ασθενείς στους οποίους διαγνώσθηκε καρκίνος του προστάτη σε βιοψία  ,και σε ποσοστό 20-40 %σε ασθενείς με καλοήθη υπερπλασία.

 Το HGPIN μπορεί να βρεθεί σε μία μόνο βιοψία ή σε ποσοστό  ή σε περοσσότερες (πολυεστιακό HGPIN). Έτσι αν σε κάποιον ασθενή βρεθεί HGPIN σε βιοψία πρέπει να αποκλεισθεί η συνύπαρξη αυτού με καρκίνωμα του προστάτη το ποσοστό αυτο κυμαίνεται απο 20-75%.

1. Το HGPIN μπορεί να προηγείται του καρκινώματος του προστάτη πάνω από 10 χρόνια.
2. Οι ασθενείς με HGPIN έχουν 10-15 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν προστατικό καρκίνο.
3.Όταν το  HGPIN δεν είναι πολυεστιακό δεν υπάρχει ένδειξη για επαναληπτική βιοψία. Ένδειξη για νέα βιοψία αποτελούν η αύξηση του PSA ή μια ύποπτη δακτυλική εξέταση. 
4.Όταν όμως το HGPIN είναι πολυεστιακό ,τότε είναι αναγκαία η επανάληψη της βιοψίας.
5.Το HGPIN δεν αυξάνει απο μόνο του το PSA έτσι αν σε ασθενείς στους οποίους το HGPIN δεν είναι πολυεστιακό η ενδεχόμενη αύξηση του PSA αποτελεί λόγω επανάληψης της βιοψίας.
6.Το HGPIN δεν είναι νόσος άρα δεν χρειάζεται καμία θεραπεία. 
7.Λόγω αυξημένου κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη σε ασθενείς με HGPIN είναι απαραίτητη η παρακολούθηση τους με PSA και δακτυλική εξέταση κάθε έξι μήνες.


8.Στους ασθενείς με πολυεστιακό HGPIN σε βιοψία συστήνεται βιοψία κάθε 6 μήνες για 2 χρόνια .

9.Στους ασθενής με μεμονομένο εύρημα HGPIN συστήνεται επανάληψη του PSA κάθε 6 μήνες για τον πρώτο χρόνο μετά την βιοψία και κάθε έτος αργότερα και επι αύξησης του PSA επανάληψη της βιοψίας . Το HGPIN ως µεµονωµένο εύρηµα δεν αποτελεί πλέον ένδειξη για επαναληπτική βιοψία.

ASAP



Η βλάβη αυτή εµφανίζεται σε ποσοστό 0,5-23% των ασθενών που υποβάλλονται σε βιοψία προστάτη µε βελόνη. Σε ασθενείς µε ASAP, η πιθανότητα ανεύρεσης καρκίνου σε µια επόµενη βιοψία (επανελέγχου) ανέρχεται στο 40-50%. Για την πιθανή επανάληψη της βιοψίας και την παρακολούθηση ισχύει ότι και για το πολυεστιακό HGPIN .


Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Το PSA και ο ρόλος του στην εκτίμηση των παθολογικών καταστάσεων του προστάτη


Τι είναι το PSA

Το ειδικό προστατικό αντιγόνο ( Prostate Specific Antigen-PSA) είναι μια πρωτεΐνη με που παράγεται από τα φυσιολογικά, τα καλοήθη και τα καρκινικά προστατικά επιθηλιακά κύτταρα. Βρίσκεται στο προστατικό υγρό, στον αίμα και στα ούρα. Η κύρια λειτουργία του είναι η υγροποίηση του σπέρματος κατά την εκσπερμάτιση .
  Το PSA παράγεται από τα κύτταρα του προστάτη και εκκρίνεται φυσιολογικά διά των προστατικών πόρων στο σπερματικό υγρό όπου βρίσκεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις. Ελάχιστη ποσότητα του PSA εισβάλλει και στην κυκλοφορία του αίματος, σε παθολογικές συνθήκες τα επίπεδα του PSA αυξάνουν με αποτέλεσμα μεγαλύτερες ποσότητες να εισβάλουν στο αίμα και έτσι να ανιχνεύεται η αύξηση αυτή στο αίμα .
Το PSA στο αίμα είναι ελεύθερο ή συνδεδεμένο με άλλες πρωτεΐνες . Έτσι με την εξέταση αίματος μπορούμε να υπολογίσουμε και την τιμή του ελεύθερου  PSA (FREE PSA) στο αίμα και την τιμή του ολικού  PSA  .
 Οι δύο αυτές μορφές του PSA δηλαδή το ελεύθερο και το ολικό PSA είναι και αυτές που χρησιμοποιούνται   συχνότερα σήμερα για την εκτίμηση των πιθανών παθήσεων του προστάτη , εκτιμώντας τις τιμές αυτές ανεξάρτητα και σε συνδυασμό .
   Το PSA χρησιμοποιείται κυρίως για την πιθανή ανίχνευση του καρκίνου του προστάτη σε πρώιμα στάδια ,έτσι ώστε, να πετύχουμε την καλύτερη θεραπεία για τον ασθενή .
  Το PSA όμως δεν αυξάνει μόνο στον καρκίνο του προστάτη αλλά και σε άλλες παθολογικές και μη καταστάσεις . Επίσης χρησιμοποιείται από τους ουρολόγους για την παρακολούθηση της θεραπείας του καρκίνου του προστάτη . 
  Η τιμή του PSA μπορεί να αυξηθεί εκτός από τον καρκίνο και στην υπερτροφία του προστάτη, τιμή η οποία είναι συχνά εξαρτώμενη και με την ηλικία του ασθενούς. Έτσι έχουν μελετηθεί και αναφερθεί διάφορες τιμές αναφοράς των τιμών του PSA σε σχέση με την ηλικία, ώστε να μπορεί να γίνει μία καλύτερη αξιολόγηση των πιθανοτήτων εμφάνισης καρκίνου του προστάτη από την μία και για την αποφυγή άσκοπων βιοψιών του προστάτη στα πλαίσια διερεύνησης πιθανού καρκινώματος σε αυτόν από την άλλη.

          Ηλικία (χρόνια)
40-49
50-59
60-69
70-79
PSA τιμές αναφοράς (ng/ml)
0.0-2,5
0.0-3,5
0.0-4,5
0.0-6,5






Το ποσοστό του ελεύθερου PSA στον ορό βρέθηκε να αυξάνει σημαντικά σε ασθενείς με καλοήθη υπερπλασία ενώ μειώνεται σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη .Το ποσοστό της συγκέντρωσης του ελεύθερου PSA προς την συγκέντρωση του ολικού, είναι ένας δείκτης, ο οποίος χρησιμοποιείται για να βοηθήσει στην διαφοροδιάγνωση  μεταξύ καρκίνου του προστάτη και άλλων παθήσεων του προστάτη όπως η υπερτροφία , η προστατίτιδα , ο ερεθισμός του προστάτη από καθετηριασμό της κύστεως , δακτυλική εξέταση , κολονοσκόπηση οι οποίες πιθανών έχουν προηγηθεί της εξέτασης αίματος , ιδιαίτερα στους άνδρες εκείνους που έχουν ενδιάμεσα επίπεδα ολικού PSA στο αίμα.
  Σύμφωνα με τα παραπάνω διαπιστώνεται ότι το PSA δεν είναι ένας απόλυτος καρκινικός δείκτης και η αξιολόγηση του ως τέτοιου είναι συνδυασμός των διάφορων μορφών του , του ιστορικού και της κλινικής εξέτασης του ασθενούς .
 Το PSA δεν μπορεί να αποτελέσει τη μοναδική εξέταση για την εκτίμηση της παθολογίας του προστάτη , πρέπει πάντα να γίνεται δακτυλική εξέταση  και διορθικό υπερηχογράφημα του προστάτη για να εκτιμηθεί η πιθανότητα ύπαρξης καρκινώματος ή όχι  .
  Έτσι ο λόγος του ελεύθερου προς το  ολικό PSA σήμερα είναι ένας δείκτης αν και όχι απόλυτος ,ο οποίος σε συνδυασμό με την τιμή του ολικού PSA μπορεί να μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για την πιθανότητα καρκινώματος ή μη στον προστάτη και την αποφυγή άσκοπων βιοψιών .  
  Επίσης έχει σημαντικό ρόλο στην  πρώιμη διάγνωση περιπτώσεων καρκίνου ως και μια  δεκαετία πριν από την κλινική διάγνωση. Για παράδειγμα 8-10 χρόνια πριν την διάγνωση, τα επίπεδα του PSA δεν διαφέρουν μεταξύ καλοήθειας και καρκίνου, ο λόγος όμως  fPSA / fPSA μειώνεται σημαντικά στις περιπτώσεις κακοήθειας.

  Σύμφωνα με τα παραπάνω έχουν καθοριστεί διάφορες τιμές του ολικού και του της % λόγου του ελεύθερου προς το ολικό PSA που μας δίνουν την δυνατότητα να αξιολογήσουμε καλύτερα ασθενείς οι οποίοι έχουν αυξημένο κυρίως ολικό PSA .
  • Σε τιμές PSA 4-10 ng/ml το όριο του λόγου fPSA/ fPSA πρέπει να είναι υψηλό γύρω στο 0,24 για να αποφευχθούν αρνητικές
  • Σε τιμές fPSA 3-4 ng/ml το όριο του λόγου fPSA/ fPSA πρέπει να μεγαλύτερο του 0,19 .
Εκτός του ολικό και το ελεύθερο PSA σημαντικό ρόλο έχουν και άλλοι παράμετροι του PSA όπως ο ρυθμός αύξησης του PSA και ο λόγος του ολικού PSA προς το μέγεθος του προστάτη έπειτα από διορθικό υπέρηχο για την εκτίμηση της πιθανότητας κακοήθειας του προστάτη και για την παρακολούθηση μετά από θεραπεία για τον καρκίνο του προστάτη .
Όλα τα παραπάνω δείχνουν την αξία που έχει το PSA μέχρι σήμερα για την εκτίμηση του προστάτη , για τον λόγο αυτό συστήνεται στην Αμερική να γίνεται εξέταση του PSA από την ηλικία των 40 ετών και κάθε χρόνο και στην Ευρώπη από την ηλικία των 49 ετών και κάθε χρόνο μαζί με κλινική και υπερηχογραφική εξέταση του προστάτη .