ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ

Η φωτογραφία μου
ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ, ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ, Greece
ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΟ - ΑΝΔΡΟΛΟΓΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΘΝ. ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ 16 Α ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ // Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ - ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΦΙΜΩΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΦΙΜΩΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

ΠΑΙΔΙΚΗ ΦΙΜΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΦΥΣΕΙΣ ΑΚΡΟΠΟΣΘΙΑΣ



ΦίμωσηΟρισμός
          Ως φίμωση ορίζεται η κατάσταση κατά την οποία η ακροποσθία δεν μπορεί τραβηχθεί πίσω από τη βάλανο. Ανάλογα με την περίπτωση, αυτή η κατάσταση μπορεί να θεωρηθεί είτε φυσιολογική είτε παθολογική.
          Η φυσιολογική φίμωση είναι ο κανόνας στα νεογέννητα αγόρια. Ο σχηματισμός της ακροποσθίας ολοκληρώνεται κατά την 16η εβδομάδα κύησης. Η έσω επιφάνεια της ακροποσθίας και η βάλανος μοιράζονται ένα κοινό επιθήλιο/βλεννογόνο κατά τη γέννηση. Αυτό το επιθήλιο διαχωρίζεται με αποφολίδωση με την πάροδο του χρόνου καθώς παράγονται οι κατάλληλοι ορμονικοί και αυξητικοί παράγοντες. Συνεπώς η περιτομή κατά τη νεογνική ηλικία είναι μία χειρουργική θεραπεία της φυσιολογικής  ανατομίας της ακροποσθίας και δεν πρέπει να γίνεται αν δεν υπάρχει παθολογική φίμωση . 
         Φυσιολογική φίμωση (Εικ. Α)


(Η ακροποσθία είναι ελαστική και ελεύθερη)

Παθολογική φίμωση (εικ. Β)
    (Η ακροποσθία είναι σκληρή χωρίς ελαστικότητα με στοιχεία φλεγμονής και ουλοποίησης - συνύθως μετά απο χειρισμούς βίαιης έλξης της ακροποσθίας)
Συμφύσεις ακροποσθίας
Αντιμετώπιση συμφύσεων ακροποσθίας
         Κάποιοι γονείς έχουν πεισθεί ότι η ακροποσθία πρέπει να μπορεί να τραβηχτεί σε μικρή ηλικία έτσι ώστε να μπορεί να πλυθεί ο χώρος κάτω από αυτήν, και γι’αυτόν το λόγο διαχωρίζουν με άσκηση κάποιας εξωτερικής δύναμης την ακροποσθία από τη βάλανο κατά την πρώτη παιδική ηλικία. Ο χειρισμός αυτός προκαλεί πόνο, αιμορραγία και μερικές φορές παραφίμωση. Ο χειρισμός αυτός  δεν είναι απαραίτητος, διότι αυτόματος διαχωρισμός θα συμβεί τελικά και χωρίς τέτοιους χειρισμούς, και αν αυτοί οι χειρισμοί επαναληφθούν, μπορεί να προκαλέσουν ουλή στο άνοιγμα της ακροποσθίας ώστε τελικά να προκύψει πραγματική παθολογική φίμωση. Δεν είναι απαραίτητο να τραβηχτεί η ακροποσθία για να γίνει καθαρισμός κάτω από αυτή μέχρι τον καιρό που θα γίνει ο διαχωρισμός φυσικά, οπότε και πρέπει να ενθαρρύνεται το παιδί να καθαρίζεται εκεί.
         Αν κάποιος είναι υπομονετικός και δεν βιάζει τη μητέρα φύση, στις περισσότερες περιπτώσεις θα μπορούμε να τραβήξουμε πλήρως την ακροποσθία μέχρι την ενηλικίωση.
         Οι περισσότεροι ασθενείς που παρουσιάζονται με στενή ακροποσθία έχουν φυσιολογική φίμωση. Η καλύτερη θεραπεία για αυτούς τους ασθενείς είναι «το γιατρικό του χρόνου». Αυτό οι ασθενείς δεν χρειάζονται τίποτε περισσότερο από επιβεβαίωση της φυσιολογικής τους ανατομίας και ενθάρρυνση για σωστή υγιεινή της ακροποσθίας. Για να επιταχυνθεί η διαδικασία διαχωρισμού μπορεί να γίνει αγωγή με τοπικά κορτικοστεροειδή για 6-8 εβδομάδες απευθείας στο στόμιο της ακροποσθίας δύο φορές την ημέρα, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο σε όλες τις περιπτώσεις.
         Η συγγενής ή φυσιολογική φίμωση είναι ασυμπτωματική και δεν εγείρει ανησυχία. Συχνά σχετίζεται με το «πρήξιμο σαν μπαλόνι» της ακροποσθίας κατά την ούρηση. Αυτό το φαινόμενο περιορίζεται από μόνο του και αν δεν υπάρχει παθολογική φίμωση δεν υποδεικνύει απόφραξη στην έξοδο των ούρων.
         Η ακροποσθία ενός μη-περιτμηθέντος αγοριού δεν θα πρέπει να τραβιέται με τη βία. Αυτό μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία καθώς και τραυματική επιφάνεια στη βάλανο. Συνεπώς παχιές ινώδεις συμφύσεις μπορεί να δημιουργηθούν κατά τη διαδικασία επούλωσης και να οδηγήσουν σε αληθή παθολογική φίμωση
         Η περιτομή κατά τη νεογνική ηλικία μπορεί να μειώνει την επίπτωση των ουρολοιμώξεων κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής αλλά θα πρέπει να διενεργηθούν 195 περιτομές ώστε να αποφευχθεί μία εεσαγωγή σε νοσοκομείο λόγω ουρολοίμωξης κατά τον 1ο χρόνο της ζωής.
         ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΗΛΙΚΙΑ ΛΥΣΗΣ ΤΩΝ ΣΥΜΦΥΣΕΩΝ ΑΚΡΟΠΟΣΘΙΑΣ
         Μετά την ηλικία των 3 ετών