ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ (Σ.Μ.Ν)

ΚΙΡΣΟΚΗΛΗ

ΚΙΡΣΟΚΗΛΗ

Είναι η παθολογική κιρσοειδής διάταση του οσχεϊκού τμήματος των φλεβών του σπερματικού τόνου (ελικοειδούς πλέγματος-απιοειδές πλέγμα) που οφείλεται σε παλινδρόμηση του αίματος στην έσω σπερματική φλέβα

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΙΡΣΟΚΗΛΗΣ

Επίπτωση στο γενικό πληθυσμό 10-15%

Στους υπογόνιμους άνδρες 20-40%

Σε παιδιά κάτω των 9 ετών είναι σπάνια

Στην εφηβεία το ποσοστό είναι 15%

ΕΝΤΟΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΙΡΣΟΚΗΛΗΣ

  Η κιρσοκήλη εντοπίζεται : Αριστερά 90%

Δεξιά 2%

Αμφοτερόπλευρα 30-50%

  H κιρσοκήλη ανάλογα με το πόσο διευρυμένες είναι οι σπερματικές φλέβες ταξινομείται σε 3 κατηγορίες :

n 1^ου βαθμού

n μικρές κιρσοκήλες που ανακαλύπτονται μόνο μετά από αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης (Valsava)

n 2^ου βαθμού

n μέτριου μεγέθους κιρσοκήλες που ανακαλύπτονται εύκολα χωρίς αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης

n 3^ου βαθμού

n ευμεγέθεις κιρσοκήλες που είναι ορατές από απόσταση "σάκος με σκουλήκια".

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Η κιρσοκήλη είναι συνήθως ασυμπτωματική , αν εμφανισθούν συμπτώματα αυτά συνήθως είναι :

Διόγκωση του σύστοιχου ημιοσχέου

Αίσθημα βάρους στο όσχεο

Άλγος

Δυσμορφία του ημιοσχέου ή του οσχέου σε αμφοτερόπλευρη κιρσοκήλη .

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΙΡΣΟΚΗΛΗΣ

Η ψηλάφηση , το υπερηχογράφημα , το έγχρωμο Doppler υπερηχογράφημα (triplexχ) του οσχέου

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΙΡΣΟΚΗΛΗΣ

1.Ποιοτικές και ποσοτικές διαταραχές σπέρματος

2.Μείωση αριθμού σπερματοζωαρίων

3.Μείωση κινητικότητας

4.Ανωμαλίες μορφολογίας συνήθως στο επίπεδο της κεφαλής      

5.Ατροφία του όρχεως

6.Διαταραχές του σπερματικού επιθηλίου

7.Υαλινοποίηση των σπερματικών σωληναρίων

8.Διάμεσο οίδημα

9.Εστιακή διάμεση ίνωση

10.Λειτουργικές διαταραχές στα κύτταρα του Leydig

11.Ο βαθμός της βλάβης δεν είναι πάντοτε ανάλογος του μεγέθους της κιρσοκήλης

12 . Πρέπει να σημειωθεί, ότι οι διαταραχές αυτές αφορούν και τους δύο όρχεις, άσχετα αν η κιρσοκήλη είναι ετερόπλευρη

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Α. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΙΡΣΟΚΗΛΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

1.    Η διάγνωση της κιρσοκήλης στα παιδιά δεν οδηγεί στην άμεση αντιμετώπιση της τουλάχιστον μέχρι την εφηβεία

2.    Η καθυστέρηση της ανάπτυξης του όρχεως, πιστοποιημένη από ετήσιες διαδοχικές μετρήσεις είναι ένα αξιόλογο κριτήριο για το ποτέ θα χειρουργηθούν αγόρια προεφηβικής ηλικίας .

3.    Η ατροφία του σύστοιχου όρχεως

4.    Η παρουσία υποκειμενικών ενοχλημάτων

α) το αίσθημα βάρους

β )η δυσμορφία

5.    Μια μεσαίου έως μεγάλου βαθμού κιρσοκήλη μπορεί να είναι υπεύθυνη για την καθυστερημένη ανάπτυξη του όρχη και η από νωρίς απολίνωση της κιρσοκήλης μπορεί να αποτρέψει και αντιστρέψει αυτήν την εξέλιξη (Kass 1987)

Β. ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ

1.    Η κύρια ένδειξη για την θεραπεία της κιρσοκήλης στους ενήλικες είναι η υπογονιμότητα

2.    Ο οσχεϊκός βύθιος πόνος, η οσχεϊκή δυσφορία, η αισθητική εικόνα δεν οδηγούν συχνά στην αποκατάσταση της βλάβης

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

1.    Η θεραπευτική αντιμετώπιση γίνεται

a)    είτε με χειρουργική επέμβαση  

b)    είτε με εμβολισμό

c)     είτε τέλος με σκληροθεραπεία

2.    Το αποτέλεσμα ελέγχεται μετά από 6-9 μήνες

3.    Το ποσοστό βελτίωσης της ποιότητας του σπέρματος 60-70%

4.    Ενώ το μέσο ποσοστό κυήσεων 20-40%

5.    Σαφώς ο τελικός στόχος της θεραπείας είναι να βελτιώσει τα ποσοστά εγκυμοσύνης, δια της φυσικής οδού

6.    Οι συνήθεις επιπλοκές

a)    υποτροπή 0.6 - 18%

b)    υδροκήλη 3 - 33%

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ

1.    Με όλες τις μεθόδους επιδιώκεται η διακοπή της φλεβικής αποχέτευσης του όρχεως

2.    Σκοπός κάθε χειρουργικής επέμβασης είναι να μειώσει την αυξημένη πίεση στο σπερματικό ή κρεμαστήριο φλεβικό πλέγμα .

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΙΡΣΟΚΗΛΗ

Η χειρουργική θεραπεία της κιρσοκήλης οδηγεί σε ανακούφιση από τον πόνο , το αίσθημα βάρους αποκαθιστά την πιθανή δυσμορφία του οσχέου αλλά το αποτέλεσμα της επέμβασης σε ότι αφορά την υπογονιμότητα είναι πολλές φορές μη προβλέψιμο .

1.      Έτσι : Η αριστερή κιρσοκήλη έχει αρνητική επίδραση στην σπερματογένεση αμφοτερόπλευρα

2.    Έχει αποδειχθεί ότι η εμφάνιση δευτεροπαθούς κιρσοκήλης στη δεξιά πλευρά σε ζώα ή ανθρώπους με αριστερή πρωτοπαθή κιρσοκήλη είναι συχνό εύρημα και όχι τυχαίο. Αυτό ίσως να εξηγεί την ανάπτυξη δεξιάς ορχικής βλάβης σε άτομα με αριστερή κιρσοκήλη

3.    Μερικοί ασθενείς με κιρσοκήλη έχουν μη φυσιολογικές παραμέτρους στο σπερμοδιάγραμμα ενώ άλλοι παρουσιάζουν φυσιολογικό σπερμοδιάγραμμα

4.    Μερικοί ασθενείς με κιρσοκήλη και κακή ποιότητα σπέρματος βελτιώνουν μετεγχειρητικά μία, δύο ή τρεις παραμέτρους στο σπερμοδιάγραμμα ενώ μερικοί άλλοι με καλύτερη προεγχειρητική ποιότητα σπέρματος δεν παρουσιάζουν καμία βελτίωση .

Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω η χειρουργική θεραπεία της κιρσοκήλης για αποκατάσταση των παραμέτρων του σπέρματος μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση ,σε καμία επίδραση των παραμέτρων αυτών ή ακόμη και σε πτώση αυτών , δηλαδή να δράσει αρνητικά . Για τον λόγο αυτό πάντα πριν απο το χειρουργείο θα πρέπει να γίνεται ένα σπερμοδιάγραμμα το οποίο θα μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για την προεγχειρητική κατάσταση των σπέρματος .

ΑΝΔΡΙΚΗ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ

ΑΝΔΡΙΚΗ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ

Η υπογονιμότητα ορίζεται ως η κατάσταση κατά την οποία ένα ζευγάρι προσπαθεί να συλλάβει  και δεν μπορεί έπειτα από 12 μήνες επαφής χωρίς τη χρήση αντισυλληπτικών.

  Η υπογονιμότητα επηρεάζει το 15% των ζευγαριών, ενώ 30-40% των περιπτώσεων

οφείλονται μόνο σε ανδρικά αίτια.

   Οι  περισσότεροι άνδρες σε αναπαραγωγική ηλικία δεν έχουν, συνήθως, σημαντικό ιατρικό ιστορικό, αλλά υπάρχουν ορισμένοι ̟παράγοντες κινδύνου  που μπορούν να αναγνωριστούν από την εξέταση και το ιστορικό του ασθενούς .

ΑΙΤΙΑ  ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ

  Τα αίτια της ανδρικής υπογονιμότητας μπορούν να διαχωριστούν σε 5  βασικές κατηγορίες :

1.     Γενετικές ανωμαλίες

Aποτελούν σχετικά σπάνια γενετικά σύνδρομα που οφείλονται σε χρωματοσωμικές ανωμαλίες. Κατά τα τελευταία έτη έχει παρατηρηθεί ότι 10 - 12% των ανδρών με πρόβλημα υπογονιμότητας είναι φορείς μιας χρωμοσωματικής ανωμαλίας.

2.     Ορμονικές διαταραχές και διαταραχές του μεταβολισμού

 Οι ορμονικές διαταραχές στον άντρα δεν είναι  συνήθης αιτία υπογονιμότητας .

   Αυτές οφείλονται στον Σ.Δ ,τον υπερθυρεοειδισμό , την υπερπρολακτιναίμια η οποία οφείλεται σε δυσλειτουργία ή όγκο της υπόφυσης και οδηγεί σε αναστολή της σπερματογένεσης .

   Τον Υπογοναδοτροπινικός υπογοναδισμός ο οποίος εμφανίζεται με μειωμένα επίπεδα FSH και LH με αποτέλεσμα την μειωμένη διέγερση των όρχεων για παραγωγή τεστοστερόνης ορμόνης που εκτός της συμβολή της στα δευτερεύοντα ανδρικά χαρακτηριστικά διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην σπερματογένεση .

3.      Δημιουργία αντισπερματικών αντισωμάτων

Τα αντισπερμικά αντισώματα είναι αντισώματα τα οποία δημιουργεί ο ίδιος ο οργανισμός ενάντια στα δικά του σπερματοζωάρια . Τα αντισώματα αυτά δημιουργούνται σε καταστάσεις όπως είναι η φλεγμονές των αδένων του γεννητικού συστήματος ( προστάτης  και σπερματοδόχες κύστες ) , απόφραξη των σπερματικών σωληναρίων που συνήθως οφείλεται σε φλεγμονές των όρχεων ( μεταπαρωτιδική ορχίτιδα , χρόνια φλεγμονή των όρχεων μικροβιολογικής αιτιολογίας , τραύματα των όρχεων με συνοδά ενδοορχικά αιματώματα) ακόμα και η κρυψορχία και οι ανασπώμενοι όρχεις οι οποίοι παραμένουν σε υψηλότερο σημείο για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορούν να οδηγήσουν στην εμφάνιση αντισπερμικών αντισωμάτων .

4.      Μη ειδικά  αίτια

·         Μια σειρά από καταστάσεις όπως το έντονο stress , το κάπνισμα , το αλκοόλ , η κακή διατροφή,η μακροχρόνια λήψη φαρμάκων ,οι υποκλινικές μορφές ορχίτιδας , τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα , οι τοξικές ουσίες , οι ναρκωτικές ουσίες , η ακτινοβολία και η έκθεση σε βαρέα μέταλλα, όπως ο μόλυβδος, το νικέλιο, ο υδράργυρος, εντομοκτόνα, πετροχημικά, βενζόλιο μπορούν να αποτελέσουν αίτια ανδρικής υπογονιμότητας . Η  εργασία σε υψηλές θερμοκρασίες (Οι όρχεις για να παράγουν καλής ποιότητας σπερματοζωάρια πρέπει να βρίσκονται εντός του όσχεου όπου παρουσιάζεται θερμοκρασία 0.8 0C χαμηλότερη από το υπόλοιπο σώμα. Σφιχτά  και στενά παντελόνια, αυξάνουν τη θερμοκρασία των όρχεων, επίσης η συχνή και πολύωρη χρήση σάουνας μπορεί να είναι αίτιο υπογονιμότητας λόγω αύξησης της θερμοκρασίας του οσχέου).

5.       Δομικές ανωμαλίες

Αυτές μπορεί να είναι εκ γενετής ή επίκτητες , οι ποιο συχνά εμφανιζόμενες δομικές ανωμαλίες είναι :

  H κιρσοκήλη , οι όγκοι των όρχεων , η κρυψορχία , οι ανασπώμενοι όρχεις , η συστροφή του όρχεως , ο τραυματισμός των όρχεων , επεμβάσεις του γεννητικού συστήματος οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν την αγγείωση των όρχεων ,επεμβάσεις στην βουβωνική χώρα οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν βλάβη της ορχικής αγγείωσης αλλά και του σπερματικού πόρου , η παλίνδρομη εκσπερμάτιση και άλλες .

6.      Ιδιοπαθείς υπογονιμότητα

Σε πολλές περιπτώσεις κανένας από τους παραπάνω παράγοντες δεν αποτελεί αίτιο υπογονιμότητας η οποία οφείλεται στο σπέρμα η κατάσταση αυτή ορίζεται ως ιδιοπαθείς υπογονιμότητα και ως διάγνωση τίθεται όταν αποκλειστούν όλοι οι παραπάνω παράγοντες ως αίτια υπογονιμότητας στον άνδρα .

Όλες οι παραπάνω καταστάσεις μπορούν να οδηγήσουν σε διαταραχές του σπέρματος σε ότι αφορά την ποιότητα ή την ποσότητα αυτού .

     Oι διαταραχές αυτές με βάση την ανάλυση του σπέρματος είναι:

1.      Χαμηλός όγκος σπέρματος – ολιγοσπερμία

2.      Απουσία σπερματοζωαρίων – Αζωσπερμία

3.      Χαμηλή κινητικότητα των σπερματοζωαρίων – Ασθενοσπερμία

4.      Πολύ μικρό ποσοστό φυσιολογικών σπερματοζωαρίων – Τετατοσπερμία

5.      Συνδυασμοί των παραπάνω όπως π.χ η Ολιγο-ασθενο-τερατοσπερμία .

Για την αξιολόγηση της κατάστασης στην οποία βρίσκεται το σπέρμα θα πρέπει να γίνεται σπερμοδιάγραμα το οποίο μπορεί να μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για την κατάσταση του σπέρματος .

  Ανάλογα με τα αποτελέσματα του σπερμοδιαγράματος ακολουθείται και η κατάλληλη θεραπεία που μπορεί να είναι φαρμακευτική , χειρουργική ή  συνδυασμός και τον δύο με σκοπό την διόρθωση των παραμέτρων του σπέρματος στο σπερμοδιάγραμμα .

 Ποσοστά σχετιζόμενα με  τους παράγοντες υπογονιμότητας  στους άνδρες σε δείγμα  10.469  υπογόνιμων ασθενών (στοιχεία Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας - 2011).

IΔΙΟΠΑΘΕΙΣ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ  31 %

ΚΡΥΨΟΡΧΙΑ  7.8 %

ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ  8.0 %

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ  ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΕΣ ΣΕ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 5.9 %

ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ 3.1 %

ΚΙΡΣΟΚΗΛΗ  15.6 %

ΥΠΟΓΟΝΑΔΙΣΜΟΣ  8.9 %

ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ  4.5 %

ΑΠΟΦΡΑΞΕΙΣ ΣΠΕΡΜ. ΣΩΛΗΝΑΡΙΩΝ  1.7 %

ΑΛΛΑ ΑΙΤΙΑ  5.5

Σήμερα αν και τα ποσοστά ανδρικής υπογονιμότητας  έχουν αυξηθεί παγκοσμίως η επίτευξη εγκυμοσύνης δεν αντιστοιχεί στα υψηλά ποσοστά υπογονιμότητας .Καινούργια δεδομένα και μέθοδοι έχουν οδηγήσει  στην διάγνωση των αιτίων της ανδρικής  υπογονιμότητας  και την αντιμετώπιση αυτής σε μεγάλα ποσοστά .

ΟΡΧΕΟΠΗΞΙΑ

ΟΞΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ

                                                         OΞΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ

Τι είναι η οξεία προστατίτιδα ;


  Eίναι το σύνολο των συμπτωμάτων που εμφανίζονται λόγω της φλεγμονής ή και της λοίμωξης του προστατικού αδένα . 
  H προστατίτιδα (όλοι οι τύποι προστατίτιδας)  είναι η ποιο συχνή ουρολογική πάθηση σε ηλικίες κάτω των 50 ετών και η τρίτη συχνότερη μετά την υπερτροφία του προστάτη και τον καρκίνο του προστάτη σε ηλικίες άνω των 50 ετών .


Ποια τα συμπτώματα της νόσου ;


Η οξεία προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από τη ξαφνική εμφάνιση έντονων συμπτωμάτων τα οποία χαρακτηρίζονται από συχνουρία , δυσουρία , με συνοδό πυρετό και ρίγος .
  Η φλεγμονή του προστάτη οδηγεί σε οίδημα αυτού και μπορεί να πιέζει την ουρήθρα και να εμποδίζει την ροή των ούρων, με αποτέλεσμα την δυσκολία έναρξης της ούρησης και παράταση αυτής (εικόνα) . 
  Η γενική ούρων παρουσιάζει συνήθως πολλά πυοσφαίρια και μικροσκοπική αιματουρία , ενώ ο προστάτης αδένας κατά την κλινική εξέταση μπορεί να είναι διογκωμένος και επώδυνος κατά την δακτυλοσκόπηση .
  Σε ασθενείς οι οποίοι πάσχουν από υπερτροφία του προστάτη αδένα τα συμπτώματα κατά την διάρκεια της ούρησης μπορεί να είναι ποιο έντονα και να οδηγήσουν ακόμη και σε επίσχεση ούρων (αδυναμία ούσρησης ). 
  Αν η οξεία προστατίτιδα δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να δημιουργήσει απόστημα στον προστάτη (δηλαδή να συσσωρευτεί πύο σε αυτόν).
  

Τι προκαλεί την οξεία προστατίτιδα;

• Η αιτία είναι άγνωστη στις περισσότερες περιπτώσει
   Ο συχνότερος τρόπος μόλυνσης του προστάτη είναι κυρίως μέσω της ουρήθρας. Τα συνηθέστερα μικρόβια που βρίκουμε στην προστατίτιδα είναι το κολοβακτηρίδιο  και διάφορα είδη του Πρωτέα, ενώ λιγότερο συχνά είναι η ψευδομονάδα  και ο εντερόκοκκος(Enterococcus).                                                                                                           Επίσης, μπορεί να μεταδοθεί από την σεξουαλική επαφή . 
  Η χρήση ουροκαθετήρων αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης προστατίτιδας.
    Το υπόλειμμα ούρων λόγω υπερτροφίας του προστάτη ή στενώματος της ουρήθρας .
  
•  Η πιθανότητα εμφάνισης οξείας προστατίτιδας είναι υψηλότερη σε νέους άνδρες ηλικίας 20-40 ετών που έχουν πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους και δεν χρησιμοποιούν προφυλάξεις.
  
  
  Ποια είναι η θεραπεία της νόσου ;
  
  
  Η θεραπεία της οξείας προστατίτιδας πρέπει να είναι άμεση και συνίσταται στην χορήγηση αντιβιοτικών για τουλάχιστον 4 εβδομάδες και α-αποκλειστών οι οποίοι βοηθούν στην μείωση της έντονης συμτωματολογίας και ανακούφισης του ασθενούς . Ο πυρετός αντιμετωπίζεται με αντιπυρετικά , η χορήγηση πολλών υγρών επιβάλεται κυρίως τις πρώτες ημέρες της νόσου .
  
  
  Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για συμπτωματική ανακούφιση από τον πόνο και την κακουχία.
     Αν ο πυρετός και η έντονη συμπτωματολογία δεν υφεθούν σε δύο 24ωρα τότε ο ασθενής θα πρέπει να νοσηλευτεί για τον κίνδυνο βακτηριαιμίας και συστηματικών επιπλοκών .
  
  
  
  

ΒΡΕΙΤΕ ΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΣΤΟ ΧΑΡΤΗ

ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΟΥΡΩΝ

ΣΥΣΤΡΟΦΗ ΟΡΧΕΩΣ

 Συστροφή του όρχεως

Ως συστροφή του όρχεως ορίζεται ως η συστροφή του αδένα γύρω από τον άξονά του.  Αποτελεί την πιο συχνή οξεία ουρολογική πάθηση στα παιδιά και στους εφήβους και σπανιότερα εμφανίζεται και στους ενήλικες. 

Διακρίνεται στην έξω-ελυτροειδική και στην ενδο-ελυτροειδική. 

Στην πρώτη ο όρχις με την επιδιδυμίδα και τμήμα του σπερματικού τόνου συστρέφονται μαζί με τον ελυτροειδή χιτώνα που περιβάλλει τα όργανα αυτά. 

Στη δεύτερη ο όρχις και τα υπόλοιπα προαναφερθέντα όργανα συστρέφονται μέσα στον  ελυτροειδή χιτώνα, χωρίς να συστρέφεται ο ίδιος ο χιτώνας  . 

H έξω-ελυτροειδική συστροφή είναι πολύ πιο σπάνια από την ενδο-ελυτροειδική και απαντάται σχεδόν αποκλειστικά στα νεογέννητα. 

H ενδο-ελυτροειδική συστροφή, παρουσιάζεται συχνότερα στα άτομα της προ-εφηβικής και εφηβικής ηλικίας καθώς και στους ενήλικες.  Στον παθογενετικό μηχανισμό της συστροφή συμμετέχουν διάφοροι παράγοντες, οι σημαντικότεροι των οποίων είναι οι ακόλουθοι.

Οι λόγοι για τους οποίους εμφανίζεται η συστροφή είναι:

A)    H δυσμορφία του τύπου «πλήκτρου καμπάνας».  O ελυτροειδής χιτώνας καλύπτει πλήρως τον όρχη, την επιδιδυμίδα και το περιφερικό τμήμα του σπερματικού τόνου ενώ σε φυσιολογικές καταστάσεις καλύπτει μόνο το πρόσθιο και τα πλάγια τοιχώματα του όρχεως.  Έτσι, δεν υπάρχει στήριξη του όρχεως από τον ελυτροειδή και απουσιάζει  ο ορχεο-οσχεϊκός σύνδεσμος ο οποίος στηρίζει τον κάτω πόλο του όρχεως στο όσχεο  αφού μεταξύ αυτού και του οσχέου  παρεμβάλλεται τώρα ο ελυτροειδής χιτώνας.  Mε τον τρόπο αυτό ο όρχις και τα υπόλοιπα γεννητικά όργανα αιωρούνται στον χώρο που σχηματίζεται μεταξύ των δύο πετάλων του  ελυτροειδή χιτώνα σαν καμπάνα με αποτέλεσμα να μπορεί να συστραφεί γύρω από τον άξονα του εύκολα. 

Β) H επιμήκυνση του μεσόρχιου κατά την οποία ο όρχις απομακρύνεται από την επιδιδυμίδα  και έτσι μπορεί να συστραφεί ευκολότερα γύρω από τον άξονά του.

Γ) H σύσπαση του κρεμαστήρα μυ που εισέρχεται λοξά στον σπερματικό τόνο.  H σύσπαση αυτή, π.χ. μετά από απότομη ψύξη του περιβάλλοντος, προκαλεί τη στροφή του όρχεως προς τη μέση γραμμή του οσχέου.

Συμπτώματα

Η εμφάνιση έντονου από αιφνίδιου πόνου στο όσχεο που συχνά συνοδεύεται από τάση για έμετο ή έμετο και σπανιότερα με πυρετό. Στην συνέχεια με την πάροδο ωρών εμφανίζεται  διόγκωση και σκλήρυνση του όρχεως. Η κατάσταση αυτή απαιτεί άμεση εξέταση από ειδικό ουρολόγο.

H συστροφή του όρχεως πρέπει να αναταχθεί το ταχύτερο δυνατό γιατί στην αντίθετη περίπτωση ο αδένας νεκρώνεται από την παρατεταμένη ισχαιμία.

Έχει αναφερθεί ότι οι όρχεις που ανατάσσονται μέσα στις 5 πρώτες ώρες από την έναρξη των συμπτωμάτων της συστροφής έχουν 83% πιθανότητα σωτηρίας.  Tο ποσοστό αυτό ελαττώνεται στο 70% αν οι όρχεις αναταχθούν στις 10 πρώτες ώρες, και μειώνεται στο 20% (και λιγότερο) όταν ο χρόνος υπερβαίνει τις 10-12 ώρες.  O βαθμός επίσης της ισχαιμικής βλάβης είναι ανάλογος του βαθμού της συστροφής.  H συστροφή των 90ο προκαλεί λιγότερες βλάβες απ' ότι η συστροφή των 180ο ή των 360ο.

H ανάταξη της συστροφής στα αρχικά στάδια μπορεί να γίνει με αναίμακτους χειρισμούς οι οποίοι αποβλέπουν στην επαναφορά του όρχεως στη φυσιολογική του .

Διάγνωση

Η διάγνωση επιβεβαιώνεται από το υπερηχογράφημα του οσχέου . Η άρση του έντονου πόνου μετά από χειρισμούς ανάταξης είναι ένδειξη επαναφοράς του όρχεως στην αρχική του θέση η οποία θα πρέπει να επιβεβαιωθεί με το υπερηχογράφημα το οποίο θα μπορεί να μας δείξει την επανααιμάτωση του όρχεως .

Καταστάσεις που μπορούν να υποδυθούν την συστροφή του όρχεως είναι :

H συστροφή των αποφύσεων του όρχεως .

Η συστροφή της απόφυσης του σπερματικού τόνου (ή παραεπιδιδυμίδα)

(η συστροφή της απόφυση της επιδιδυμίδας η συστροφή των αποφύσεων συμβαίνει συχνότερα σε παιδιά ηλικίας < των 11 ετών ).

Η ορχίτιδα

Το ιδιοπαθές οίδημα του οσχέου

Αιμορραγίες και έμφρακτα του όρχεως διαφορετικής αιτιολογίας .

Πέραν των καταστάσεων που μπορούν να υποδυθούν την συστροφή υπάρχουν καταστάσεις κατά τις οποίες ενώ υπάρχει η συστροφή διάφορες άλλες παθήσεις του όρχεως μπορούν να αποκρύψουν την ίδια την συστροφή, τέτοιες καταστάσεις είναι :

Στη συστροφή κατά την εξέλιξη μιας λοιμώδους νόσου (παρωτίτιδας, οστρακιάς, ίωσης) οπότε υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρηθεί η πάθηση σαν οξεία ορχίτιδα.

Στη συστροφή με ταυτόχρονη αύξηση της θερμοκρασίας, οπότε δημιουργείται η εικόνα της οξείας επιδιδυμίτιδα.

Κοιλιακός πόνος που μπορεί να οδηγήσει σε πιθανή λάθος διάγνωση οξείας κοιλίας

Στη συστροφή μετά από τραυματισμού του οσχέου η οποία μπορεί να θεωρηθεί μετατραυματικός πόνος .

Στη συστροφή που υποδύεται την εικόνα της συστροφής της απόφυσης του όρχεως, στην οποία ο πόνος είναι μικρότερης έντασης, διαρκεί λίγο και ο όρχης κλινικά και υπερηχογραφικά είναι φυσιολογικός.

Σε κάθε αμφιβολία των παραπάνω και λόγω της μεγάλης σημασίας του χρόνου για την επιβίωση του όρχεως  θα πρέπει να διενεργείται έγκαιρα χειρουργική διερεύνηση του οσχέου .